Breviarium Romanum Kevelaeriense

PROPRIUM KEVELAERIENSE

SECUNDUM ORDINEM BREVIARII ROMANI

A SANCTO IOANNE XXIII. PAPÆ EDITUM

AD VESPERAS I ET II

Ante omnes horas, præterquam ad Completorium, dicitur secreto:

Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum. Advéniat regnum tuum. Fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie. Et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris. Et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo.

Ave Maria, grátia plena, Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui, Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus nunc et in hora mortis nostræ. Amen.

Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos: tértia die resurréxit a mórtuis: ascéndit ad cælos, sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis; inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.

Deinde clara voce dicitur:

V/.  Deus, in adjutórium meum inténde.

R/.  Dómine, ad adjuvándum me festína.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. 

Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen. ¶ Allelúja. 

¶ vel Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.

PSALMODIA

Antiphona 1 

Quóniam sicut abúndant passiónes Christi in nobis: ita et per Christum abúndat consolátio nostra. (T. P. Allelúja.)

Psalmus 109

Dixit Dóminus Dómino meo: * 

Sede a dextris meis:

Donec ponam inimícos tuos, * 

scabéllum pedum tuórum.

Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * 

domináre in médio inimicórum tuórum.

Tecum princípium in die virtútis tuæ † 

in splendóribus sanctórum: * 

ex útero ante lucíferum génui te.

Jurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * 

Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.

Dóminus a dextris tuis, * 

confrégit in die iræ suæ reges.

Judicábit in natiónibus, implébit ruínas: * 

conquassábit cápita in terra multórum.

De torrénte in via bibet: * 

proptérea exaltábit caput.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Quóniam sicut abúndant passiónes Christi in nobis: ita et per Christum abúndat consolátio nostra. (T. P. Allelúja.)

Antiphona 2 

Stabant autem juxta crucem Jesu mater ejus et discípulus, quem diligébat. (T. P. Allelúja.)

Psalmus 112

Laudáte, púeri, Dóminum: * 

laudáte nomen Dómini.

Sit nomen Dómini benedíctum, * 

ex hoc nunc, et usque in sǽculum.

A solis ortu usque ad occásum, * 

laudábile nomen Dómini.

Excélsus super omnes gentes Dóminus, * 

et super cælos glória eius.

Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * 

et humília réspicit in cælo et in terra?

Súscitans a terra inopem, * 

et de stércore érigens páuperem:

Ut cóllocet eum cum princípibus, * 

cum princípibus pópuli sui.

Qui habitáre facit stérilem in domo, * 

matrem filiórum lætántem.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Stabant autem juxta crucem Jesu mater ejus et discípulus, quem diligébat. (T. P. Allelúja.)

Antiphona 3 

Jesus dicit matri suæ: Múlier, ecce fílius tuus. (T. P. Allelúja.)

Psalmus 121

Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: * 

In domum Domini ibimus.

Stantes erant pedes nostri, * 

in átriis tuis, Jerúsalem.

Jerúsalem, quæ ædificátur ut cívitas: * 

cujus participátio ejus in idípsum.

Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini: * 

testimónium Israel ad confiténdum nómini Dómini.

Quia illic sedérunt sedes in judício, * 

sedes super domum David.

Rogáte quæ ad pacem sunt Jerúsalem: * 

et abundántia diligéntibus te:

Fiat pax in virtúte tua: * 

et abundántia in túrribus tuis.

Propter fratres meos, et próximos meos, * 

loquébar pacem de te:

Propter domum Dómini, Dei nostri, * 

quæsívi bona tibi.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Jesus dicit matri suæ: Múlier, ecce fílius tuus. (T. P. Allelúja.)

Antiphona 4 

Deínde dicit Jesus discípulo: Ecce mater tua. (T. P. Allelúja.)

Psalmus 126

Nisi Dóminus ædificáverit domum, * 

in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.

Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * 

frustra vígilat qui custódit eam.

Vanum est vobis ante lucem súrgere: * 

súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.

Cum déderit diléctis suis somnum: * 

ecce heréditas Dómini fílii: merces, fructus ventris.

Sicut sagíttæ in manu poténtis: * 

ita fílii excussórum. 

Beátus vir qui implévit desidérium suum ex ipsis: * 

non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona Deínde dicit Jesus discípulo: Ecce mater tua. (T. P. Allelúja.)

Antiphona 5 

Et ex illa hora accépit eam discípulus in sua. (T. P. Allelúja.)

Psalmus 147

Lauda, Jerúsalem, Dóminum: * 

lauda Deum tuum, Sion.

Quóniam confortávit seras portárum tuárum: * 

benedíxit fíliis tuis in te.

Qui pósuit fines tuos pacem: * 

et ádipe fruménti sátiat te.

Qui emíttit elóquium suum terræ: * 

velóciter currit sermo eius.

Qui dat nivem sicut lanam: * 

nébulam sicut cínerem spargit.

Mittit crystállum suum sicut buccéllas: * 

ante fáciem frigóris eius quis sustinébit?

Emíttet verbum suum, et liquefáciet ea: * 

flabit spíritus eius, et fluent aquæ.

Qui annúntiat verbum suum Jacob: * 

justítias, et judícia sua Israël.

Non fecit táliter omni natióni: * 

et judícia sua non manifestávit eis.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Et ex illa hora accépit eam discípulus in sua. (T. P. Allelúja.)

CAPITULUM

Ad primas Vesperas (Eccli. 24, 14)

Ab inítio et ante sǽcula creáta sum, et usque ad futúrum sǽculum non désinam, et in habitatóne sancta coram ipso ministrávi.

R/.  Deo grátias. 

Ad secundas Vesperas (Apc. 21, 3-4)

Ecce tabernáculum Dei cum homínibus, et habitábit cum eis. Et ipsi pópulus ejus erunt, et ipse Deus cum eis erit eórum Deus: et abstérget Deus omnem lácrimam ab óculis eórum: et mors ultra non erit, neque luctus, neque clamor, neque dolor erit ultra, quia prima abiérunt.

R/.  Deo grátias. 

HYMNUS

Ave, maris stella, Dei mater alma

atque semper virgo, felix cæli porta.

Sumens illud „Ave“ Gabriélis ore,

funda nos in pace, mutans Evæ nomen.

Solve vincla reis, profer lumen cæcis,

mala nostra pelle, bona cuncta posce.

Monstra te esse matrem, sumat per te precem

qui pro nobis natus tulit esse tuus.

Virgo singuláris, inter omnes mitis,

nos culpis solútos mites fac et castos.

Vitam præsta puram, iter para tutum,

ut vidéntes Jesum semper collætémur.

Sit laus Deo Patri, summo Christo decus,

Spiritúi Sancto honor, tribus unus.

Amen.

VERSUS ad primas Vesperas:

V/.  Sancta Maria, Mater Dómini, te hac salutámus hora. (T. P. Allelúja.)

R/.  In effígie tua redemptiónis vídemus splendórem lætítiæ. (T. P. Allelúja.)

VERSUS ad secundas Vesperas:

V/.  Salve, sancta Mater Dómini. (T. P. Allelúja.) 

R/.  Deus donávit te nobis propinquitátis signum suæ. (T. P. Allelúja.)

CANTICUM EVANGELICUM

Ad Magnificat Antiphona 

Hoc loco sacéllum mihi ædífices, dixit Mater Salvatóris. (T. P. Allelúja.)

Magnificat (Lc. 1, 46-55)

Magníficat * 

ánima mea Dóminum. 

Et exultávit spíritus meus * 

in Deo salutári meo. 

Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * 

ecce enim ex hoc beátam me dicent ómnes generatiónes. 

Quia fecit mihi magna qui potens est, * 

et sanctum nomen ejus. 

Et misericórdia ejus a progénie in progénies * 

timéntibus eum. 

Fecit poténtiam in bráchio suo: * 

dispérsit supérbos mente cordis sui. 

Depósuit poténtes de sede, * 

et exaltávit húmiles. 

Esuriéntes implévit bonis: * 

et dívites dimísit inánes. 

Suscépit Israël púerum suum, * 

recordátus misericórdiæ suæ. 

Sicut locútus est ad patres nostros, * 

Abraham et sémini ejus in sǽcula. 

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Hoc loco sacéllum mihi ædífices, dixit Mater Salvatóris. (T. P. Allelúja.)

V/. Dóminus vobiscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Vel: 

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

Orémus.

ORATIO

Pater misericórdiæ et totíus consolatiónis Deus, 

qui Unigéniti tui ex carne matrem Maríam, 

nostram quoque ex caritáte matrem esse voluísti: 

concéde propítius; 

ut cujus protectióne munímur, 

ejus et consolatióne lætémur. 

Per eúndem Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum, 

qui tecum vivit et regnat
in unitáte Spíritus Sancti Deus, 

per ómnia sǽcula sæculórum. 

R/.  Amen.

V/. Dóminus vobiscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Vel: 

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

V/.  Benedicámus Dómino. 

R/.  Déo grátias. 

V/.  Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace. 

R/.  Amen. 

AD MATUTINUM

V/.  Dómine, lábia mea apéries.

R/.  Et os meum annuntiábit laudem tuam.

INVITATORIUM

Postea dicitur psalmus 94 (95) cum sua antiphona, more responsoriali. Antiphona statim proponitur ac repetitur, iterumque resumitur post unamquamque stropham. In recitatione a solo antiphona dici potest tantum initio psalmi, nec necesse est eam repetere post unamquamque stropham.

Ad Invitatorium Antiphona 

Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi, *

Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. (T. P. et die Dominica: Allelúja.)

Psalmus 94 

Veníte, exsultémus Dómino; * 

jubilémus Deo salutári nostro;

præoccupémus fáciem ejus in confessióne, * 

et in psalmis jubilémus ei.

Antiphona 

Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi, Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. (Allelúja.)

Quóniam Deus magnus Dóminus, * 

et rex magnus super omnes deos;

quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, * 

et altitúdines móntium ipsíus sunt.

Antiphona 

Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. (Allelúja.)

Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, * 

et siccam manus eius formavérunt.

Veníte, adorémus, et procidámus, * 

et plorémus ante Dóminum qui fecit nos;

quia ipse est Dóminus Deus noster, * 

et nos pópulus pascuæ ejus, et oves manus ejus.

Antiphona 

Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi, Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. (Allelúja.)

Hódie si vocem ejus audiéritis, * 

nolíte obduráre corda vestra

sicut in irritatióne, secúndum diem tentatiónis in desérto, † 

ubi tentavérunt me patres vestri, * 

probavérunt me, et vidérunt ópera mea.

Antiphona 

Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. (Allelúja.)

Quadragínta annis offénsus fui generatióni illi; * 

et dixi : Semper hi errant corde.

Et isti non cognovérunt vias meas: † 

ut jurávi in ira mea: * 

Si introíbunt in réquiem meam.

Antiphona 

Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi, Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. (Allelúja.)

Glória Patri, et Fílio, *

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. (Allelúja.)

HYMNUS

Quem terra, pontus, ǽthera 

colunt, adórant, prǽdicant 

trinam regéntem máchinam, 

claustrum Maríæ bájulat.

Cui luna, sol et ómnia 

desérviunt per témpora, 

perfúsa cæli grátia 

gestant puéllæ víscera.

Beáta mater múnere, 

cujus, supérnus ártifex, 

mundum pugíllo cóntinens, 

ventris sub arca clausus est.

Beáta cæli núntio, 

fecúnda Sancto Spíritu,
desiderátus géntibus
cujus per alvum fusus est.

Jesu, tibi sit glória, 

qui natus es de Vírgine, 

cum Patre et almo Spíritu, 

in sempitérna sǽcula. 

Amen.

Ad matutinum officium novem lectionum

AUT OFFICIUM PARVUM B. M. V.

In I Nocturno

Pro officio parvo B. M. V. antiphonæ et psalmi Dominica, feria II et V

PSALMODIA 

Antiphona 1 

Qui me invénerit, invéniet vitam, et háuriet salútem a Dómino. (T. P. Allelúja.)

Sub hac una antiphona cum Allelúia tempore paschali dicuntur tres psalmi huius Nocturni, et similiter in II et III Nocturno.

Psalmus 8

Dómine, Dóminus noster, * 

quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!

Quoniam eleváta est magnificéntia tua, * 

super cælos.

Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * 

ut déstruas inimícum et ultórem.

Quóniam vidébo cælos tuos, opera digitórum tuórum: * 

lunam et stellas, quæ tu fundásti.

Quid est homo quod memor es ejus? * 

aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?

Minuísti eum paulo minus ab Angelis, † 

glória et honóre coronásti eum: * 

et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.

Omnia subjecísti sub pédibus eius, † 

oves et boves univérsas: * 

ínsuper et pécora campi.

Volúcres cæli, et pisces maris, * 

qui perambulánt sémitas maris.

Dómine, Dóminus noster, * 

quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Extra tempus paschale antiphona 

Qui me invénerit, invéniet vitam, et háuriet salútem a Dómino. 

Extra tempus paschale antiphona 2 

Qui elúcidat me, vitam ætérnam habébunt.

Psalmus 18

Cæli enárrant glóriam Dei: * 

et ópera mánuum ejus annúntiat firmaméntum.

Dies diéi erúctat verbum, * 

et nox nocti índicat sciéntiam.

Non sunt loquélæ, neque sermónes, * 

quorum non audiántur voces eórum.

In omnem terram exívit sonus eórum: * 

et in fines orbis terræ verba eórum.

In sole pósuit tabernáculum suum: * 

et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo.

Exsultávit ut gigas ad curréndam viam, * 

a summo cæli egréssio ejus.

Et occúrsus ejus usque ad summum ejus: * 

nec est qui se abscóndat a calóre ejus.

Lex Dómini immaculáta, convértens ánimas: * 

testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam prǽstans párvulis.

Justítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda: * 

præcéptum Dómini lúcidum illúminans óculos.

Timor Dómini sanctus, pérmanens in sǽculum sǽculi: * 

judícia Dómini vera, justificáta in semetípsa.

Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum: * 

et dulcióra super mel et favum.

Etenim servus tuus custódit ea, * 

in custodiéndis illis retribútio multa.

Delícta quis intélligit? ab occúltis meis munda me: * 

et ab aliénis parce servo tuo.

Si mei non fúerint domináti, tunc immaculátus ero: * 

et emundábor a delícto máximo.

Et erunt ut compláceant elóquia oris mei: * 

et meditátio cordis mei in conspéctu tuo semper.

Dómine, adjútor meus, * 

et redémptor meus.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Extra tempus paschale antiphona 

Qui elúcidat me, vitam ætérnam habébunt.

Extra tempus paschale antiphona 3 

Tránsite ad me omnes qui concupíscitis me et a generatiónibus meis implémini. 

Psalmus 23

Dómini est terra, et plénitudo eius; * 

orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.

Quia ipse super mária fundávit eum, * 

et super flúmina præparávit eum. 

Quis ascéndet in montem Dómini? * 

aut quis stabit in loco sancto eius?

Innocens mánibus et mundo corde, † 

qui non accépit in vano ánimam suam, * 

nec jurávit in dolo próximo suo: 

hic accípiet benedictiónem a Dómino, * 

et misericórdiam a Deo salutári suo. 

Hæc est generátio quæréntium eum, * 

quæréntium fáciem Dei Jacob. 

Attóllite portas, príncipes, vestras, † 

et elevámini, portæ æternáles, * 

et introíbit rex glóriæ. 

Quis est iste rex gloriæ? † 

Dóminus fortis et potens, * 

Dóminus potens in prœlio.

Attóllite portas, príncipes, vestras, † 

et elevámini, portæ æternáles, * 

et introíbit rex glóriæ. 

Quis est iste rex glóriæ? *

Dóminus virtútum ipse est rex glóriæ. 

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Extra tempus paschale Antiphona 

Tránsite ad me omnes qui concupíscitis me et a generatiónibus meis implémini. 

Tempore paschali Antiphona 

Qui me invénerit, invéniet vitam, et háuriet salútem a Dómino. Allelúja.

V/.  Spécie tua et pulchritúdine tua. (T. P. Allelúja.)

R/.  Inténde, próspere procéde, et regna. (T. P. Allelúja.)

Pater noster sectreto usque ad Et ne nos.

Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum. Advéniat regnum tuum. Fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie. Et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris. Et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo.

ABSOLUTIO I 

Exáudi Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum.

V/.  Jube, domne (Dómine) benedícere.

BENEDICTIO I

Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. 

R/.  Amen.

De Parábolis Salomónis

LECTIO I (Cap. 8, 12-17)

Ego sapiéntia hábito in consílio, et erudítis intérsum cogitatiónibus. Timor Dómini odit malum: arrogántiam et supérbiam et viam pravam et os biliígue detéstor. Meum est consílium et ǽquitas, mea prudéntia, mea est fortitúdo. Per me reges regnant, et legum conditóres justa decérnunt; per me príncipes ímperant, et poténtes decérnunt justítiam. Ego diligéntes me díligo; et qui mane vígliant ad me, invéniet me.

RESPONSORIUM I

R/.  Sancta et immaculáta virgínitas, quibus te láudibus éfferam, néscio: * 

Quia quem cæli capere non póterant, tuo grémio contulísti. (T. P. Allelúja.) 

V/.  Benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui. * 

Quia quem cæli capere non póterant, tuo grémio contulísti. (T. P. Allelúja.)

BENEDICTIO II

Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. 

R/.  Amen.

LECTIO II (Cap. 8, 18-25)

Mecum sunt divítiæ et glória, opes supérbæ et justítia. Mélior est fructus meus auro et pretióso lápide et genímina mea argénto elécto. In viis justítiæ ámbulo, in médio semitárum judícii, ut ditem diligéntes me, et thesáuros eórum répleam. Dóminus possédit me in inítio viárum suárum, antéquam quidquam fáceret a princípio. Ab ætérno ordináta sum et ex antíquis, ántequam terra fíeret. Necdum erant abýssi, et ego iam concépta eram; necdum fontes aquárum erúperant; necdum montes gravi mole constiterant; ante colles ego parturiébar.

RESPONSORIUM II

R/.  Congratulámini mihi, omnes qui dilígitis Dóminum: quia, cum essem párvula, plácui Altíssimo, * 

Et de meis viscéribus génui Deum et hóminem. (T. P. Allelúja.) 

V/.  Beátam me dicent omne generatónes, quia ancíllam húmilem respéxit Deus. * 

Et de meis viscéribus génui Deum et hóminem. (T. P. Allelúja.)

BENEDICTIO III

Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. 

R/.  Amen.

LECTIO III (Cap. 8, 34.36 et 9, 1-5)

Beátus homo qui audit me qui vígilat ad fores meas cotídie et obsérvat ad postes óstii mei. Qui me invénerit, invéniet vitam, et háuriet salútem a Dómino; qui autem in me peccáverit lædet ánimam suam. Omnes, qui me odérunt, díligunt mortem. Sapiéntia ædificávit sibi domum, excídit colúmnas septem. Immolávit víctimas suas, míscuit vinum et propósuit mensam suam. Misit ancíllas suas, ut vocárent ad arcem et ad mœnia civitátis: Si quis est párvulus, véniat ad me. Et insipiéntibus locúta est: Veníte, comédite panem meum, et bíbite vinum quod míscui vobis.

RESPONSORIUM III

R/.  Beáta es, virgo María, quæ Dóminum portásti, Creatórem mundi: * 

Genuísti qui te fecit, et in ætérnum pérmanes Virgo. (T. P. Allelúja.) 

V/.  Ave María, grátia plena; Dóminus tecum. * 

Genuísti qui te fecit, et in ætérnum pérmanes Virgo. (T. P. Allelúja.) 

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto. * 

Genuísti qui te fecit, et in ætérnum pérmanes Virgo. (T. P. Allelúja.)

In II Nocturno

Pro officio parvo B.M.V. antiphonæ et psalmi feria III et VI

PSALMODIA 

Antiphona 4 

Quóniam sicut abúndant passiónes Christi in nobis: ita et per Christum abúndat consolátio nostra. (T. P. Allelúja.)

Psalmus 44

Eructávit cor meum verbum bonum: * 

dico ego ópera mea Regi. 

Lingua mea cálamus scribæ: * 

velóciter scribéntis. 

Speciósus forma præ fíliis hóminum, † 

diffúsa est grátia in lábiis tuis: * 

proptérea benedíxit te Deus in ætérnum. 

Accíngere gládio tuo super femur tuum, * 

potentíssime. 

Spécie tua et pulchritúdine tua: * 

inténde, próspere procéde, et regna. 

Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: * 

et dedúcet te mirabíliter déxtera tua. 

Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cádent: * 

in corde inimicórum Regis. 

Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * 

virga directiónis virga regni tui. 

Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: † 

proptérea unxit te, Deus, Deus tuus, * 

óleo lætítiæ præ consórtibus tuis. 

Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * 

ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in hónore tuo. 

Astitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * 

circumdáta varietáte. 

Audi, fília, et vide, et inclína aurem tuam: * 

et oblivíscere pópulum tuum, et domum patris tui. 

Et concupíscet Rex decórem tuum: * 

quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum. 

Et fíliæ Tyri in munéribus * 

vultum tuum deprecabúntur omnes dívites plebis. 

Omnis glória ejus fíliæ Regis ab intus, * 

in fímbriis áureis circumamicta varietátibus. 

Adducéntur Regi vírgines post eam: * 

próximæ ejus afferéntur tibi. 

Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * 

adducéntur in templum Regis. 

Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * 

constítues eos príncipes super omnem terram. 

Mémores erunt nóminis tui: * 

in omni generatióne et generatiónem.

Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * 

et in sǽculum sǽculi.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Extra tempus paschale antiphona 

Quóniam sicut abúndant passiónes Christi in nobis: ita et per Christum abúndat consolátio nostra. 

Extra tempus paschale antiphona 5 

Deus consolátur nos in omni tribulatióne nostra: ut póssimus et ipsi consolári eos qui in omni pressúra sunt. 

Psalmus 45

Deus noster refúgium et virtus; * 

adjútor in tribulatiónibus quæ invenérunt nos nimis. 

Proptérea non timébimus dum turbábitur terra, * 

et transferéntur montes in cor maris. 

Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum; * 

conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus. 

Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * 

sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus. 

Deus in médio ejus, non commovébitur; * 

adjuvábit eam Deus mane dilúculo. 

Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * 

dedit vocem suam, mota est terra. 

Dóminus virtútum nobíscum; * 

suscéptor noster Deus Jacob. 

Veníte, et vidéte ópera Dómini, † 

quæ pósuit prodígia super terram, *

áuferens bella usque ad finem terræ. 

Arcum cónteret, et confrínget arma, * 

et scuta combúret igni. 

Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus; * 

exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra. 

Dóminus virtútum nobíscum; * 

suscéptor noster Deus Jacob.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Extra tempus paschale antiphona 

Deus consolátur nos in omni tribulatióne nostra: ut póssimus et ipsi consolári eos qui in omni pressúra sunt.

Extra tempus paschale antiphona 6 

In Jerúsalem consolabímini. 

Psalmus 86

Fundaménta ejus in móntibus sanctis: * 

díligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Iacob. 

Gloriósa dicta sunt de te, * 

cívitas Dei. 

Memor ero Rahab, et Babylónis * 

sciéntium me. 

Ecce alienígenae, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, * 

hi fuérunt illic. 

Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * 

et ipse fundávit eam Altíssimus? 

Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et princípum: * 

horum, qui fuérunt in ea. 

Sicut lætántium ómnium: * 

habitátio est in te. 

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Extra tempus paschale antiphona 

In Jerúsalem consolabímini. 

Tempore paschali antiphona 

Quóniam sicut abúndant passiónes Christi in nobis: ita et per Christum abúndat consolátio nostra. Allelúja.

V/.  Adjuvábit eam Deus vultu suo. (T. P. Allelúja.) 

R/.  Deus in médio eius, non commovébitur. (T. P. Allelúja.)

Pater noster sectreto usque ad Et ne nos.

ABSOLUTIO II

Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum.

BENEDICTIO IV

Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens.

R/.  Amen.

Sermo sancti Joánni Pauli ad Kévelaer die II maii 1987.

LECTIO IV

Die wirklichen Zentren der Welt- und Heilsgeschichte sind nicht die betriebsamen Hauptstädte von Politik und Wirtschaft, von Geld und irdischer Macht. Die wahren Mittelpunkte der Geschichte sind die stillen Gebetsorte der Menschen. Hier vollzieht sich in besonders dichter Weise die Begegnung der irdischen Welt mit der überirdischen Welt, der pilgernden Kirche auf Erden mit der ewigen und siegreichen Kirche des Himmels. Hier geschieht Größeres und für Leben und Sterben Entscheidenderes als in den großen Hauptstädten, wo man meint, am Puls der Zeit zu sitzen und am Rad der Weltgeschichte zu drehen.

Bei dem Gnadenbild der Gottesmutter in Kevelaer versammelt, schauen wir heute auf Maria, die den König des Himmels und der Erde auf ihrem Arm trägt. Diese Begegnung mit Maria und ihrem Sohn ist für uns ein neuer Anruf, eine Aufforderung zu Besinnung und geistlichem Aufbruch. Hier ist der Ort, wo uns die Botschaft des Evangeliums neu zugerufen wird: „Die Zeit ist erfüllt, das Reich Gottes ist nahe. Kehrt um und glaubt an das Evangelium!“ (Mk. 1, 15) (...) Öffnen wir uns wieder neu dieser Botschaft!

RESPONSORIUM IV

R/.  Consolámini, consolámini, pópule meus. *

Dicit Deus vester. (T. P. Allelúja.)

V/.  Loquímini ad cor Jerúsalem, et advocáte eam, 

quóniam compléta est malítia eius, dimíssa est iníquitas illíus. * 

Dicit Deus vester. (T. P. Allelúja.)

BENEDICTIO V

Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. 

R/.  Amen.

LECTIO V 

Hier am Gnadenort der Mutter des Herrn hören wir das Wort, das Maria bei der Verkündigung des Engels gesprochen hat: „Fiat. Mir geschehe, wie du es gesagt hast“. Marias Geschichte beginnt damit, daß sie DU sagt. Schon damals in Nazaret hat sie jenen Satz gesprochen, den uns dann der Herr selber zu beten gelehrt hat: „Dein Wille geschehe, wie im Himmel so auf Erden“. Maria hat sich bei der Botschaft des Engels nicht in sich verschlossen und verweigert. Sie hatte den Mut zur Hingabe; die Demut, Magd des Herrn zu werden. Und nur deshalb, weil Maria sich dem göttlichen DU geöffnet und seinen Ruf angenommen hat, wird ihr Schoß fruchtbar und darf sie Christus, den Sohn Gottes und Erlöser der Menschheit, gebären. Weil sie Ja zu Gott gesagt hat, wird sie die Mutter eines unendlich großen Volkes, Mutter der Kirche und auch unsere Mutter. (...)

Nach dem Zweiten Weltkrieg waren die Marienwallfahrtsorte Zentren, in denen sich die Angehörigen der durch den Krieg verfeindeten Völker zuerst wieder getroffen haben: zum gemeinsamen Gebet und zur gegenseitigen Versöhnung. In Lourdes wurde damals von Bischof Théas die Pax-Christi-Bewegung gegründet. In Deutschland ist sie hier in Kevelaer ins Leben gerufen worden. Die Pax-Christi-Kapelle am Wallfahrtsplatz erinnert in eindrucksvoller Symbolik daran. (...)

RESPONSORIUM V

R/.  Eúntes ibant et flebant, mitténtes sémina sua. * 

Veniéntes autem vénient cum exsultatióne, portántes manípulos suos. (T. P. Allelúja.)

V/.  Hæc me consoláta est in humilitáte mea, quia elóquium tuum vivificávit me. 

Veniéntes autem vénient cum exsultatióne, portántes manípulos suos. (T. P. Allelúja.)

BENEDICTIO VI

Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris.

R/.  Amen.

LECTIO VI 

Maria ist die Mutter aller Menschen, weil sie die Mutter des Sohnes Gottes ist. Gott ist ja Mensch und damit der Bruder aller Menschen geworden. Über alle Grenzen von Rassen, Nationen und Staaten hinweg reicht der schützende Mantel der Mutter des Herrn. Hier in Kevelaer wird das deutlich. Mit mir, dem Bischof von Rom, sind hier Gläubige aus den verschiedenen deutschen Ländern. Mit uns sind Gläubige aus den Niederlanden, aus Belgien und aus Luxemburg, aus Frankreich, aus Polen und aus zahlreichen anderen Nationen. Was vielen als Traum und Utopie erscheint, hier ist es wahr und wirklich: Grenzen fallen nieder. Menschen kommen zusammen. Fremdheit schwindet. Trennendes weicht. Weil der gemeinsame Glaube die Menschen eint. Weil gemeinsame Hoffnung uns trägt. Weil gemeinsame Liebe uns beseelt. Hier gibt es schon das einige Europa aus den vielen Völkern - das die Politiker mit so unzähligen Schwierigkeiten zu schaffen versuchen. Hier ist das Europa des Glaubens, das es bereits in vergangenen Jahrhunderten gegeben hat. Hier erhebt sich die Hoffnung, daß es ein solches auch künftig wieder geben kann. 

RESPONSORIUM VI

R/.  Ave virgo María, Salvatóris Mater nostri. * 

Mater ecclésiæ et mater nostra.. (T. P. Allelúja.)

V/.  Doce nos Christo óbviam ire Dómino nostro et Servatóri. * 

Mater ecclésiæ et mater nostra.. (T. P. Allelúja.)

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.

Mater ecclésiæ et mater nostra.. (T. P. Allelúja.)

In III Nocturno

Pro officio parvo B.M.V. antiphonæ et psalmi feria IV et sabbato

PSALMODIA 

Antiphona 7 

Qui edunt me, adhuc esúrient, et qui bibunt me, adhuc sítient. (T. P. Allelúja.)

Psalmus 95

Cantáte Dómino cánticum novum: * 

cantáte Dómino, omnis terra. 

Cantáte Dómino, et benedícite nómini ejus: * 

annuntiáte de die in diem salutáre eius. 

Annuntiáte inter gentes glóriam ejus, * 

in ómnibus pópulis mirabília eius.

Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * 

terríbilis est super omnes deos. 

Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * 

Dóminus autem cælos fecit. 

Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu ejus: * 

sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne ejus. 

Afférte Dómino, pátriæ géntium, † 

afférte Dómino glóriam et honórem: * 

afférte Dómino glóriam nómini ejus. 

Tóllite hóstias, et introíte in átria ejus: * 

adoráte Dóminum in átrio sancto ejus. 

Commoveátur a fácie ejus univérsa terra: * 

dícite in géntibus quia Dóminus regnávit. 

Etenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * 

judicábit pópulos in æquitáte. 

Læténtur cæli, et exsúltet terra: † 

commoveátur mare et plenitúdo ejus: * 

gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt. 

Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum † 

a fácie Dómini, quia venit: * 

quóniam venit judicáre terram. 

Judicábit orbem terræ in æquitáte, * 

et pópulos in veritáte sua. 

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Extra tempus paschale antiphona 

Qui edunt me, adhuc esúrient, et qui bibunt me, adhuc sítient.

Extra tempus paschale antiphona 8 

Ipse Deus cum eis erit eórum Deus: et abstérget Deus omnem lácrimam ab óculis eórum. 

Psalmus 96

Dóminus regnávit: exsúltet terra; * 

læténtur ínsulæ multæ. 

Nubes et calígo in circuítu ejus; * 

justitia et judícium corréctio sedis ejus. 

Ignis ante ipsum præcédet, * 

et inflammábit in circuítu inimícos ejus. 

Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ; * 

vidit, et commóta est terra. 

Montes sicut cera fluxérunt a fácie Dómini; * 

a fácie Domini omnis terra. 

Annuntiavérunt cæli justítiam ejus, * 

et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus. 

Confundántur omnes qui adórant sculptília, * 

et qui gloriántur in simulácris suis. 

Adoráte eum omnes ángeli ejus: * 

audívit, et lætáta est Sion. 

Et exsultavérunt fíliæ Iudæ * 

propter judícia tua, Dómine. 

Quóniam tu Dóminus altíssimus super omnem terram; * 

nimis exaltátus es super omnes deos. 

Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: † 

custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum; * 

de manu peccatóris liberábit eos. 

Lux orta est justo, * 

et rectis corde lætítia. 

Lætámini, justi, in Dómino, * 

et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Extra tempus paschale antiphona 

Ipse Deus cum eis erit eórum Deus: et abstérget Deus omnem lácrimam ab óculis eórum. 

Extra tempus paschale antiphona 9 

Convertísti planctum meum in gáudium mihi, conscidísti saccum meum, et circumdedísti me lætítia.

Psalmus 97

Cantáte Dómino cánticum novum, * 

quia mirabília fecit. 

Salvávit sibi déxtera ejus, * 

et bráchium sanctum ejus. 

Notum fecit Dóminus salutáre suum; * 

in conspéctu géntium revelávit justítiam suam. 

Recordátus est misericórdiæ suæ, * 

et veritátis suæ dómui Israël. 

Vidérunt omnes términi terræ * 

salutáre Dei nostri. 

Jubiláte Deo, omnis terra; * 

cantáte, et exsultáte, et psállite. 

Psállite Dómino in cíthara; * 

in cíthara et voce psalmi. 

In tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ * 

jubiláte in conspéctu regis Dómini. 

Moveátur mare, et plenitúdo eius; * 

orbis terrárum, et qui hábitant in eo. 

Flúmina plaudent manu; * 

simul montes exsultábunt. 

A conspéctu Dómini quóniam venit * 

judicáre terram. 

Judicábit orbem terrárum in justítia, * 

et ópulos in æquitáte.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Extra tempus paschale antiphona 

Convertísti planctum meum in gáudium mihi, conscidísti saccum meum, et circumdedísti me lætítia. 

Tempore paschali antiphona 

Qui edunt me, adhuc esúrient, et qui bibunt me, adhuc sítient. Allelúia.

V/.  Elégit eam Deus, et præelégit eam. (T. P. Allelúja.)

R/.  In tabernáculo suo habitare facit eam. (T. P. Allelúja.) 

Pater noster sectreto usque ad Et ne nos.

ABSOLUTIO III

A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus.

R/.  Amen.

V/.  Jube, Dómine, benedícere.

BENEDICTIO VII

Evangélica lectio sit nobis salus et protéctio.

R/.  Amen.

Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam. (11, 27-28)

LECTIO VII 

Meditátio Reinhardi Lettmannis, epíscopi Monasteriensis.

Am Wallfahrtsort Kevelaer wird Maria in besonderer Weise als Trösterin der Betrübten angerufen. Die lateinische Anrufung der Lauretanischen Litanei „Consolatrix afflictorum“ sagt deutlicher noch als die deutsche Übersetzung „Trösterin der Betrübten“, um welchen Personenkreis es geht. Die „afflicti“ sind all jene, denen das Leben Schläge versetzt hat, die von Schicksalsschlägen getroffen wurden, die angeschlagen und vom Leben verwundet sind.

Die Votivgaben in Kevelaer zeigen, wie vielfältig die Schläge sind, die Menschen treffen können, und unter welchen Verwundungen sie leiden: körperliche Gebrechen und geistige Behinderungen, tragische Unglücksfälle, plötzlich auftretende Krankheiten und langsam fortschreitendes Siechtum. Andere Votivgaben zeugen von Sorge um Kinder, Leid in der Familie, Arbeitslosigkeit und Not im Berufsleben. Alle diese Schläge drücken uns nieder, sie machen uns das Herz schwer und betrüben uns. Wir meinen zu spüren, wie das helle Licht schwindet und alles in uns und um uns herum trübe wird. Manchmal ist es uns, als verlören wir den festen Halt für unser Leben und als wanke der Boden unter unseren Füßen. 

Menschen, die von den Schlägen des Lebens getroffen und verwundet sind, suchen nach Trost. Der Prophet Jesaia kündet dem Volk Israel, das von schweren Schlägen getroffen und aus der Heimat vertrieben ist, vom Willen Gottes, es zu trösten: „Tröstet, tröstet mein Volk, spricht euer Herr“ (Jes 40, 1). 

Der Wille Gottes, die Geschlagenen zu trösten und ihnen neuen Lebensmut zu geben, geht über die damalige Situation hinaus: „Er gibt den Müden Kraft, den Kraftlosen verleiht er große Stärke, die Jungen werden müde und matt, junge Männer stolpern und stürzen. Die aber, die dem Herrn vertrauen, schöpfen neue Kraft. Sie bekommen Flügel wie Adler. Sie laufen und werden nicht müde, sie gehen und werden nicht matt“ (Jes 40, 29-31). 

RESPONSORIUM VII

R/.  Exáudi oratiónem meam, Dómine, et deprecatiónem meam. * 

Auribus pércipe lácrimas meas. (T. P. Allelúja.)

V/. Ne síleas, quóniam advéna ego sum apud te, et peregrínus sicut omnes patres mei. * 

Auribus pércipe lácrimas meas. (T. P. Allelúja.)

BENEDICTIO VIII

Cuius festum colimus, ipsa Virgo vírginum intercédat pro nobis ad Dóminum.

R/.  Amen.

LECTIO VIII 

Gott ist der Gott allen Trostes. Der Apostel Paulus preist Gott mit den Worten: „Gepriesen sei der Gott und Vater Jesu Christi, unseres Herrn, der Vater des Erbarmens und der Gott allen Trostes. Er tröstet uns in all unserer Not, damit auch wir die Kraft haben, alle zu trösten, die in Not sind, durch den Trost, mit dem auch wir von Gott getröstet werden“ (2 Kor 1, 3-4). Paulus sieht sich als Vermittler des göttlichen Trostes. Das gleiche gilt für Maria, die Trösterin der Betrübten. Sie hat in ihrem Leid Trost gefunden bei Gott. Das gibt auch ihr die Kraft, alle zu trösten, die in Not sind, durch den Trost, mit dem auch sie von Gott getröstet worden ist. 

RESPONSORIUM VIII

R/.  Præcipitábit mortem in sempitérnum. * 

Et áuferet Dóminus Deus lácrimam ab omni fácie. (T. P. Allelúja.)

V/. Et oppróbrium pópuli sui áuferet de univérsa terra; quia Dóminus locútus est. * 

Et áuferet Dóminus Deus lácrimam ab omni fácie. (T. P. Allelúja.)

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.

Et áuferet Dóminus Deus lácrimam ab omni fácie. (T. P. Allelúja.)

BENEDICTIO IX

Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum.

R/.  Amen.

LECTIO IX 

Echter Trost besteht nicht darin, daß die Not verharmlost wird: „Es ist ja alles gar nicht so schlimm.“ Das ist kein Trost; denn es ist häufig doch sehr schlimm. Es ist auch kein echter Trost, wenn es bloß heißt: „Schick dich in deine Situation, ertrage sie mit Geduld. Jeder Mensch muß leiden und hat seine Last zu tragen.“ Das Wort Trost hat zu tun mit trauern, Vertrauen und Treue. Der Trost, den Maria uns spendet, gibt uns neuen Boden unter die Füße. Auch in der Betrübnis und Not, bei allen Schicksalsschlägen des Lebens dürfen wir gewiß sein, daß Gottes Treue uns trägt. Wir dürfen auf ihn vertrauen. In seiner Treue verläßt er uns nicht. 

Diese Gewißheit, in der Treue Gottes geborgen zu sein, haben viele Menschen aller Jahrhunderte im Blick auf Maria und auf ihre Fürsprache hin erfahren. Deshalb rufen wir sie an: „Du Trösterin der Betrübten, bitte für uns.“ 

HYMNUS TE DEUM

Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.

Te ætérnum Patrem, * omnis terra venerátur.

Tibi omnes ángeli, *
tibi cæli et univérsæ potestátes:

tibi chérubim et séraphim *
incessábili voce proclámant:

Sanctus, * Sanctus, * Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth. 

Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ. 

Te gloriósus * Apostolórum chorus, 

te prophetárum * laudábilis númerus, 

te mártyrum candidátus *
laudat exércitus.

Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,

Patrem * imménsæ majestátis;

venerándum tuum verum * et únicum Fílium;

Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, * Christe.

Tu Patris * sempitérnus es Fílius.

Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, * non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum. 

Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris. 

Judex créderis * esse ventúrus. 

Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti. 

Ætérna fac cum sanctis tuis * in glória numerári.

Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ. 

Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum. 

Per síngulos dies * benedícimus te; 

et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi. 

Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre. 

Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri. 

Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te. 

In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.

Dicto Te Deum aut ultimo responsorio, quando Matutinum a Laudibus separatur, dicitur: 

V/.  Dóminus vobíscum.

R/.  Et cum spíritu tuo. ¶

Hic versus Dóminus vobíscum non dicitur in recitatione divini Officii a solo, neque ab iis qui in ordine diaconatus non sunt constituti; sed eius loco dicitur, etiam ad alias Horas, nisi iam præcedat: 

V/.  Dómine, exáudi oratiónem meam. 

R/.  Et clamor meus ad te véniat. 

¶  Orémus.

ORATIO

Pater misericórdiæ et totíus consolatiónis Deus, 

qui Unigéniti tui ex carne matrem Maríam, 

nostram quoque ex caritáte matrem esse voluísti: 

concéde propítius; 

ut cujus protectióne munímur, 

ejus et consolatióne lætémur. 

Per eúndem Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum, 

qui tecum vivit et regnat
in unitáte Spíritus Sancti Deus, 

per ómnia sǽcula sæculórum. 

R/.  Amen.

V/.  Dóminus vobiscum.

R/.  Et cum spíritu tuo. ¶

Vel:

V/.  Dómine, exáudi oratiónem meam. 

R/.  Et clamor meus ad te véniat. 

¶  Benedicámus Dómino. (T. P. Allelúja.)

R/.  Deo grátias. (T. P. Allelúja.)

AD LAUDES 

secundum officium Sanctæ Mariæ in sabbato

V/.  Deus, in adjutórium meum inténde.

R/.  Dómine, ad adjuvándum me festína.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. 

Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen. ¶ Allelúja. 

¶ vel Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.

PSALMODIA

Antiphona 1 

Ave spes nostra, Dei Génitrix, Virgo Maria. (T. P. Allelúja.)

Psalmus 149

Cantáte Dómino cánticum novum: * 

laus ejus in ecclésia sanctórum.

Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * 

et fílii Sion exúltent in rege suo.

Laudent nomen ejus in choro: * 

in týmpano, et psaltério psallant ei.

Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * 

et exaltábit mansuétos in salútem.

Exsultábunt sancti in glória: * 

lætabúntur in cubílibus suis.

Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * 

et gládii ancípites in mánibus eórum.

Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * 

increpatiónes in pópulis.

Ad alligándos reges eórum in compédibus: * 

et nóbiles eórum in mánicis férreis.

Ut fáciant in eis judícium conscríptum: * 

glória hæc est òmnibus sanctis ejus.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Ave spes nostra, Dei Génitrix, Virgo Maria. (T. P. Allelúja.)

Antiphona 2 

Stabant autem juxta crucem Jesu mater ejus et discípulus, quem diligébat. (T. P. Allelúja.) 

Psalmus 91

Bonum est confitéri Dómino, * 

et psállere nómini tuo, Altíssime.

Ad annuntiándum mane misericórdiam tuam, * 

et veritátem tuam per noctem.

In decachórdo, psaltério, * 

cum cántico, in cíthara.

Quia delectásti me, Dómine, in factúra tua, * 

et in opéribus mánuum tuárum exsultábo.

Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine! * 

nimis profúndæ factæ sunt cogitatiónes tuæ.

Vir insípiens non cognóscet, * 

et stultus non intélliget hæc.

Cum exórti fúerint peccatóres sicut fœnum, * 

et apparúerint omnes, qui operántur iniquitátem:

Ut intéreant in sǽculum sǽculi: * 

tu autem Altíssimus in ætérnum, Dómine.

Quóniam ecce inimíci tui, Dómine, † 

quóniam ecce inimíci tui períbunt, * 

et dispergéntur omnes, qui operántur iniquitátem.

Et exaltábitur sicut unicórnis cornu meum, * 

et senéctus mea in misericórdia úberi.

Et despéxit óculus meus inimícos meos, * 

et in insurgéntibus in me malignántibus áudiet auris mea.

Justus, ut palma florébit, * 

sicut cedrus Líbani multiplicábitur.

Plantáti in domo Dómini, * 

in átriis domus Dei nostri florébunt.

Adhuc multiplicabúntur in senécta úberi, * 

et bene patiéntes erunt, ut annúntient:

Quóniam rectus Dóminus, Deus noster, * 

et non est iníquitas in eo.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Stabant autem juxta crucem Jesu mater ejus et discípulus, quem diligébat. (T. P. Allelúja.) 

Antiphona 3 

Jesus dicit matri suæ: Múlier, ecce fílius tuus. (T. P. Allelúja.) 

Psalmus 63

Exáudi, Deus, oratiónem meam cum déprecor: * 

a timóre inimíci éripe ánimam meam.

Protexísti me a convéntu malignántium: * 

a multitúdine operántium iniquitátem.

Quia exacuérunt ut gládium linguas suas: † 

intendérunt arcum rem amáram, * 

ut sagíttent in occúltis inmaculátum.

Súbito sagittábunt eum, et non timébunt: * 

firmavérunt sibi sermónem nequam.

Narravérunt ut abscónderent láqueos: * 

dixérunt: Quis vidébit eos?

Scrutáti sunt iniquitátes: * 

defecérunt scrutántes scrutínio.

Accédet homo ad cor altum: * 

et exaltábitur Deus.

Sagíttae parvulórum factæ sunt plagæ eórum: * 

et infirmátæ sunt contra eos linguae eórum.

Conturbáti sunt omnes qui vidébant eos: * 

et tímuit omnis homo.

Et annuntiavérunt ópera Dei, * 

et facta eius intellexérunt.

Lætábitur justus in Dómino, et sperábit in eo: * 

et laudabúntur omnes recti corde.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Jesus dicit matri suæ: Múlier, ecce fílius tuus. (T. P. Allelúja.) 

Antiphona 4 

Deínde dicit Jesus discípulo: Ecce mater tua. (T. P. Allelúja.) 

Canticum Ecclesiastici (36, 1-16)

Miserére nostri, Deus ómnium, et réspice nos, * 

et osténde nobis lucem miseratiónum tuárum:

Et immítte timórem tuum super gentes, * 

quæ non exquisiérunt te,

Ut cognóscant quia non est Deus nisi tu, * 

et enárrent magnália tua.

Alleva manum tuam super gentes aliénas, * 

ut vídeant poténtiam tuam.

Sicut enim in conspéctu eórum sanctificátus es in nobis, * 

sic in conspéctu nostro magnificáberis in eis,

ut cognóscant te, sicut et nos cognóvimus, * 

quóniam non est Deus præter te, Dómine.

Innova signa, et immúta mirabília. * 

Glorífica manum, et bráchium dextrum.

Excita furórem, et effúnde iram. * 

Tolle adversárium, et afflíge inimícum.

Festína tempus, et meménto finis, * 

ut enárrent mirabília tua.

In ira flammæ devorétur qui salvátur, * 

et qui péssimant plebem tuam, invéniant perditiónem.

Cóntere caput príncipum inimicórum, dicéntium: * 

Non est álius præter nos.

Cóngrega omnes tribus Iacob: † 

ut cognóscant quia non est Deus nisi tu, * 

et enárrent magnália tua:

Et hereditábis eos, * 

sicut ab inítio.

Miserére plebi tuæ, † 

super quam invocátum est nomen tuum: * 

et Israël, quem coæquásti primogénito tuo.

Miserére civitáti sanctificatiónis tuæ Jerúsalem, * 

civitáti requiéi tuæ.

Reple Sion inenarrabílibus verbis tuis, * 

et glória tua pópulum tuum.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Deínde dicit Jesus discípulo: Ecce mater tua. (T. P. Allelúja.) 

Antiphona 5 

Et ex illa hora accépit eam discípulus in sua. (T. P. Allelúja.)

Psalmus 150

Laudáte Dóminum in sanctis eius: * 

laudáte eum in firmaménto virtútis ejus.

Laudate eum in virtútibus ejus: * 

laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis ejus.

Laudáte eum in sono tubæ: * 

laudáte eum in psaltério, et cíthara.

Laudate eum in týmpano, et choro: * 

laudáte eum in cordis, et órgano.

Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: † 

laudáte eum in cýmbalis jubilatiónis: * 

omnis spíritus laudet Dóminum.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Et ex illa hora accépit eam discípulus in sua. (T. P. Allelúja.)

CAPITULUM (Is. 66, 10-14)

Lætámini cum Jerúsalem et exsultáte in ea, omnes qui dilígitis eam; gaudéte cum ea gáudio, univérsi qui lugétis super eam: ut sugátis et repleámini ab úbere consolatiónis ejus; ut mulgeátis et delíciis affluátis ab omnímoda glória ejus. Quia hæc dicit Dóminus: Ecce ego declinábo super eam quasi flúvium pacis, et quasi torréntem inundántem glóriam géntium, quam sugétis: ad úbera portabímini, et super génua blandiéntur vobis. Quomódo si cui mater blandiátur, ita ego consolábor vos, et in Jerúsalem consolabímini. Vidébitis, et gaudébit cor vestrum, et ossa vestra quasi herba germinábunt: et cognoscétur manus Dómini servis ejus, et indignábitur inimícis suis. 

HYMNUS

O gloriósa vírginum,

sublímis inter sídera,

Qui te creávit párvulum

lacténte nutris úbere.

Quod Heva tristis ábstulit,

tu reddis almo gérmine:

Intrent ut astra flébiles

cæli reclúdis cárdines.

Tu Regis alti jánua

et aula lucis fúlgida:

Vitam datam per Vírginem.

Gentes redémptæ pláudite.

Jesu, tibi sit glória,

Qui natus es de Vírgine,

Cum Patre et Almo Spíritu,

in sempitérna sǽcula. Amen.

VERSUS 

V/.  Agnus dedúcet eos ad vitæ fontes aquárum. (T. P. Allelúja.) 

R/.  Abstérget Deus omnem lácrimam ab óculis eórum. (T. P. Allelúja.)

CANTICUM EVANGELICUM

Ad Benedictus Antiphona 

Magna erat lux et fulgens cum sacéllo, et in eo effígies Beátæ Maríæ Vírginis. (T. P. Allelúja.)

Benedictus (Lc. 1, 68-79)

Benedíctus Dóminus, Deus Israël, * 

quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ 

et eréxit cornu salútis nobis * 

in domo David púeri sui, 

sicut locútus est per os sanctórum, * 

qui a sǽculo sunt, prophetárum ejus, 

salútem ex inimícis nostris * 

et de manu ómnium, qui odérunt nos; 

ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris * 

et memorári testaménti sui sancti, 

jusjurándum, quod jurávit ad Abraham patrem nostrum, * 

datúrum se nobis, 

ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, * 

serviámus illi 

in sanctitáte et justítia coram ipso * 

ómnibus diébus nostris. 

Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: * 

præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias ejus, 

ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus * 

in remissiónem peccatórum eórum, 

per víscera misericórdiæ Dei nostri, * 

in quibus visitábit nos óriens ex alto, 

illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent, * 

ad dirigendos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri, et Fílio, *

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Magna erat lux et fulgens cum sacéllo, et in eo effígies Beátæ Maríæ Vírginis. (T. P. Allelúja.)

V/. Dóminus vobiscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Vel: 

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

Orémus.

ORATIO

Pater misericórdiæ et totíus consolatiónis Deus, 

qui Unigéniti tui ex carne matrem Maríam, 

nostram quoque ex caritáte matrem esse voluísti: 

concéde propítius; 

ut cujus protectióne munímur, 

ejus et consolatióne lætémur. 

Per eúndem Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum, 

qui tecum vivit et regnat
in unitáte Spíritus Sancti Deus, 

per ómnia sǽcula sæculórum. 

R/.  Amen.

V/. Dóminus vobiscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Vel: 

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

V/.  Benedicámus Dómino. 

R/.  Déo grátias. 

V/.  Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace. 

R/.  Amen. 

AD PRIMAM 

cum psalmodia de Dominica

V/.  Deus, in adjutórium meum inténde.

R/.  Dómine, ad adjuvándum me festína.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. 

Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen. ¶ Allelúja. 

¶ vel Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.

HYMNUS 

Meménto, rerum Cónditor,

nostri quod olim córporis

sacráta ab alvo Vírginis

nascéndo formam súmpseris.

María Mater grátiæ,

dulcis Parens cleméntiæ,

tu nos ab hoste protége,

et mortis hora súscipe.

Jesu, tibi sit glória,

Qui natus es de Vírgine,

Cum Patre et almo Spíritu

in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

In adventu, tempore natalicio et per annum antiphona 

Allelúja. * Ave spes nostra, Dei Génitrix, Virgo María. 

Tempore paschali antiphona 

Allelúja. * allelúja, allelúja. 

Psalmus 117*

Confitémini Dómino quóniam bonus: * 

quóniam in sǽculum misericórdia eius.

Dicat nunc Israël quóniam bonus: * 

quóniam in sǽculum misericórdia eius.

Dicat nunc domus Aaron: * 

quóniam in sǽculum misericórdia eius.

Dicant nunc qui timent Dóminum: * 

quóniam in sǽculum misericórdia eius.

De tribulatióne invocávi Dóminum: * 

et exaudívit me in latitúdine Dóminus.

Dóminus mihi adjútor: * 

non timébo quid fáciat mihi homo.

Dóminus mihi adjútor: * 

et ego despíciam inimícos meos.

Bonum est confídere in Dómino, * 

quam confídere in hómine.

Bonum est speráre in Dómino, * 

quam speráre in princípibus.

Omnes gentes circuiérunt me: * 

et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.

Circumdántes circumdedérunt me: * 

et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.

Circumdedérunt me sicut apes, † 

et exarsérunt sicut ignis in spinis: * 

et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.

Impúlsus evérsus sum ut cáderem: * 

et Dóminus suscépit me.

Fortitúdo mea, et laus mea Dóminus: * 

et factus est mihi in salútem.

Vox exsultatiónis et salútis * 

in tabernáculis justórum.

Déxtera Dómini fecit virtútem: † 

déxtera Dómini exaltávit me, * 

déxtera Dómini fecit virtútem.

Non móriar, sed vivam: * 

et narrábo ópera Dómini.

Castígans castigávit me Dóminus: * 

et morti non trádidit me.

Aperíte mihi portas justítiæ, † 

ingréssus in eas confitébor Dómino: * 

hæc porta Dómini, justi intrábunt in eam.

Confitébor tibi quóniam exaudísti me: * 

et factus es mihi in salútem.

Lápidem, quem reprobavérunt ædificántes: * 

hic factus est in caput ánguli.

A Dómino factum est istud: * 

et est mirábile in óculis nostris.

Hæc est dies, quam fecit Dóminus: * 

exultémus, et lætémur in ea.

O Dómine, salvum me fac, † 

o Dómine, bene prosperáre: * 

benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Benedíximus vobis de domo Dómini: * 

Deus Dóminus, et illúxit nobis.

Constitúite diem solémnem in condénsis, * 

usque ad cornu altáris.

Deus meus es tu, et confitébor tibi: * 

Deus meus es tu, et exaltábo te.

Confitébor tibi quóniam exaudísti me: * 

et factus es mihi in salútem.

Confitémini Dómino quóniam bonus: * 

quóniam in sǽculum misericórdia ejus.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen. ¶

* Vel:

Psalmus 53 (54)

Deus, in nómine tuo salvum me fac: * 

et in virtúte tua júdica me.

Deus, exáudi oratiónem meam: * 

áuribus pércipe verba oris mei.

Quóniam aliéni insurrexérunt advérsum me, † 

et fortes quæsiérunt ánimam meam: * 

et non proposuérunt Deum ante conspéctum suum. 

Ecce enim Deus ádjuvat me: * et 

Dóminus suscéptor est ánimæ meæ.

Avérte mala inimícis meis: * 

et in veritáte tua dispérde illos.

Voluntárie sacrificábo tibi, * 

et confitébor nómini tuo, Dómine: quóniam bonum est:

Quóniam ex omni tribulatióne eripuísti me: * 

et super inimícos meos despéxit óculus meus.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

¶ Psalmus 118 I

Beáti immaculáti in via: * 

qui ámbulant in lege Dómini.

Beáti, qui scrutántur testimónia eius: * 

in toto corde exquírunt eum.

Non enim qui operántur iniquitátem, * 

in viis ejus ambulavérunt.

Tu mandásti * 

mandáta tua custodíri nimis.

Utinam dirigántur viæ meæ, * 

ad custodiéndas justificatiónes tuas!

Tunc non confúndar, * 

cum perspéxero in ómnibus mandátis tuis.

Confitébor tibi in directióne cordis: * 

in eo quod dídici judícia justítiæ tuæ.

Justificatiónes tuas custódiam: * non me derelínquas usquequáque.

In quo córrigit adolescéntior viam suam? * 

in custodiéndo sermónes tuos.

In toto corde meo exquisívi te: * 

ne repéllas me a mandátis tuis.

In corde meo abscóndi elóquia tua: * 

ut non peccem tibi.

Benedíctus es, Dómine: * 

doce me justificatiónes tuas.

In lábiis meis, * 

pronuntiávi ómnia judícia oris tui.

In via testimoniórum tuórum delectátus sum, * 

sicut in ómnibus divítiis.

In mandátis tuis exercébor: * 

et considerábo vias tuas.

In justificatiónibus tuis meditábor: * 

non oblivíscar sermónes tuos.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 118 II

Retríbue servo tuo, vivífica me: * 

et custódiam sermónes tuos.

Revéla óculos meos: * 

et considerábo mirabília de lege tua.

Incola ego sum in terra: * 

non abscóndas a me mandáta tua.

Concupívit ánima mea desideráre justificatiónes tuas, * 

in omni témpore.

Increpásti supérbos: * 

maledícti qui declínant a mandátis tuis.

Aufer a me oppróbrium, et contémptum: * 

quia testimónia tua exquisívi.

Etenim sedérunt príncipes, et advérsum me loquebántur: * 

servus autem tuus exercebátur in justificatiónibus tuis.

Nam et testimónia tua meditátio mea est: * 

et consílium meum justificatiónes tuæ.

Adhæsit paviménto ánima mea: * 

vivífica me secúndum verbum tuum.

Vias meas enuntiávi, et exaudísti me: * 

doce me justificatiónes tuas.

Viam justificatiónum tuárum ínstrue me: * 

et exercébor in mirabílibus tuis.

Dormitávit ánima mea præ tǽdio: * 

confírma me in verbis tuis.

Viam iniquitátis ámove a me: * 

et de lege tua miserére mei.

Viam veritátis elégi: * 

judícia tua non sum oblítus.

Adhǽsi testimóniis tuis, Dómine: * 

noli me confúndere.

Viam mandatórum tuórum cucúrri, * 

cum dilatásti cor meum.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

In adventu, tempore natalicio et per annum antiphona 

Allelúja. Ave spes nostra, Dei Génitrix, Virgo María. 

Tempore paschali antiphona 

Allelúja. allelúja, allelúja. 

CAPITULUM (Apc 21, 9-10)

Et venit unus de septem ángelis habéntibus phiálas plenas septem plagis novíssimis, et locútus est mecum, dicens: Veni, et osténdam tibi sponsam, uxórem Agni. Et sústulit me in spíritu in montem magnum et altum, et osténdit mihi civitátem sanctam Jerúsalem descendéntem de cælo a Deo.

R/.  Deo grátias.

RESPONSORIUM BREVE

R/. Christe, Fili Dei vivi. * Miserére nobis. – R/.

V/. Qui erupísti oculos meos a lácrimis, pedes meos a lapsu. * Miserére nobis.

V/. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. – R/.

RESPONSORIUM BREVE TEMPORE PASCHALI

R/. Christe, Fili Dei vivi, miserére nobis. * Allelúja, allelúja. – R/.

V/. Qui eripuísti ánimam meam de morte. * Allelúja, allelúja.

V/. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. – R/.

V/. Dóminus vobiscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Vel: 

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

Orémus.

ORATIO

Pater misericórdiæ et totíus consolatiónis Deus, 

qui Unigéniti tui ex carne matrem Maríam, 

nostram quoque ex caritáte matrem esse voluísti: 

concéde propítius; 

ut cujus protectióne munímur, 

ejus et consolatióne lætémur. 

Per eúndem Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum, 

qui tecum vivit et regnat
in unitáte Spíritus Sancti Deus, 

per ómnia sǽcula sæculórum. 

R/.  Amen.

V/. Dóminus vobiscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Vel: 

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

V/.  Benedicámus Dómino. 

R/.  Déo grátias. 

V/.  Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace. 

R/.  Amen. 

Lectio martyrologii et cetera sicut in Breviario.

 AD TERTIAM

cum psalmodia de Dominica

V/.  Deus, in adjutórium meum inténde.

R/.  Dómine, ad adjuvándum me festína.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. 

Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen. ¶ Allelúja. 

¶ vel Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.

HYMNUS

Nunc, Sancte, nobis, Spíritus, 

unum Patri cum Fílio, 

dignáre promptus íngeri 

nostro refúsus péctori. 

Os, lingua, mens, sensus, vigor 

confessiónem pérsonent, 

flamméscat igne cáritas, 

accéndat ardor próximos. 

Præsta, Pater piíssime, 

Patríque compar Unice, 

cum Spíritu Paráclito 

regnas per omne sǽculum. Amen. 

PSALMODIA

Antiphona 

Stabant autem juxta crucem Jesu mater ejus et discípulus, quem diligébat. (T. P. Allelúja.) 

Psalmus 118, iii

Legem pone mihi, Dómine, viam justificatiónum tuárum: * 

et exquíram eam semper.

Da mihi intelléctum, et scrutábor legem tuam: * 

et custódiam illam in toto corde meo.

Deduc me in sémitam mandatórum tuórum: * 

quia ipsam vólui.

Inclína cor meum in testimónia tua: * 

et non in avarítiam.

Avérte óculos meos ne vídeant vanitátem: * 

in via tua vivífica me.

Státue servo tuo elóquium tuum, * 

in timóre tuo.

Amputa oppróbrium meum quod suspicátus sum: * 

quia judícia tua jucúnda.

Ecce, concupívi mandáta tua: * 

in æquitáte tua vivífica me.

Et véniat super me misericórdia tua, Dómine: * 

salutáre tuum secúndum elóquium tuum.

Et respondébo exprobrántibus mihi verbum: * 

quia sperávi in sermónibus tuis.

Et ne áuferas de ore meo verbum veritátis usquequáque: * 

quia in judíciis tuis supersperávi.

Et custódiam legem tuam semper: * 

in sǽculum et in sǽculum sǽculi.

Et ambulábam in latitúdine: * 

quia mandáta tua exquisívi.

Et loquébar in testimóniis tuis in conspéctu regum: * 

et non confundébar.

Et meditábar in mandátis tuis, * 

quæ diléxi.

Et levávi manus meas ad mandáta tua, quæ diléxi: * 

et exercébar in justificatiónibus tuis.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 118 IV

Memor esto verbi tui servo tuo, * 

in quo mihi spem dedísti.

Hæc me consoláta est in humilitáte mea: * 

quia elóquium tuum vivificávit me.

Supérbi iníque agébant usquequáque: * 

a lege autem tua non declinávi.

Memor fui judiciórum tuórum a sǽculo, Dómine: * 

et consolátus sum.

Deféctio ténuit me, * 

pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam.

Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ, * 

in loco peregrinatiónis meæ.

Memor fui nocte nóminis tui, Dómine: * 

et custodívi legem tuam.

Hæc facta est mihi: * 

quia justificatiónes tuas exquisívi.

Pórtio mea, Dómine, * 

dixi custodíre legem tuam.

Deprecátus sum fáciem tuam in toto corde meo: * 

miserére mei secúndum elóquium tuum.

Cogitávi vias meas: * 

et convérti pedes meos in testimónia tua.

Parátus sum, et non sum turbátus: * 

ut custódiam mandáta tua.

Funes peccatórum circumpléxi sunt me: * 

et legem tuam non sum oblítus.

Média nocte surgébam ad confiténdum tibi, * 

super judícia justificatiónis tuæ.

Párticeps ego sum ómnium timéntium te: * 

et custodiéntium mandáta tua.

Misericórdia tua, Dómine, plena est terra: * 

justificatiónes tuas doce me.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 118 V

Bonitátem fecísti cum servo tuo, Dómine, * 

secúndum verbum tuum.

Bonitátem et disciplínam et sciéntiam doce me: * 

quia mandátis tuis crédidi.

Priúsquam humiliárer ego delíqui: * 

proptérea elóquium tuum custodívi.

Bonus es tu: * 

et in bonitáte tua doce me justificatiónes tuas.

Multiplicáta est super me iníquitas superbórum: * 

ego autem in toto corde meo scrutábor mandáta tua.

Coagulátum est sicut lac cor eórum: * 

ego vero legem tuam meditátus sum.

Bonum mihi quia humiliásti me: * 

ut discam justificatiónes tuas.

Bonum mihi lex oris tui, * 

super míllia auri et argénti.

Manus tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me: * 

da mihi intelléctum, et discam mandáta tua.

Qui timent te vidébunt me, et lætabúntur: * 

quia in verba tua supersperávi.

Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas judícia tua: * 

et in veritáte tua humiliásti me.

Fiat misericórdia tua ut consolétur me, * 

secúndum elóquium tuum servo tuo.

Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam: * 

quia lex tua meditátio mea est.

Confundántur supérbi, quia injúste iniquitátem fecérunt in me: * 

ego autem exercébor in mandátis tuis.

Convertántur mihi timéntes te: * 

et qui novérunt testimónia tua.

Fiat cor meum immaculátum in justificatiónibus tuis, * 

ut non confúndar.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Stabant autem juxta crucem Jesu mater ejus et discípulus, quem diligébat. (T. P. Allelúja.) 

CAPITULUM (Is. 66, 10-11)

Lætámini cum Jerúsalem et exsultáte in ea, omnes, qui dilígitis eam; gaudéte cum ea gáudio, univérsi, qui lugebátis super eam, ut sugátis et repleámini ab úbere consolatiónis ejus, ut mulgeátis et delíciis affluátis ex ubéribus glóriæ ejus. 

VERSUS

V/. Secúndum multitúdinem dolórum meórum in corde meo. (T. P. Allelúja.)

R/. Consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam. (T. P. Allelúja.) 

V/. Dóminus vobiscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Vel: 

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

Orémus.

ORATIO

Pater misericórdiæ et totíus consolatiónis Deus, 

qui Unigéniti tui ex carne matrem Maríam, 

nostram quoque ex caritáte matrem esse voluísti: 

concéde propítius; 

ut cujus protectióne munímur, 

ejus et consolatióne lætémur. 

Per eúndem Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum, 

qui tecum vivit et regnat
in unitáte Spíritus Sancti Deus, 

per ómnia sǽcula sæculórum. 

R/.  Amen.

V/. Dóminus vobiscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Vel: 

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

V/.  Benedicámus Dómino. 

R/.  Déo grátias. 

V/.  Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace. 

R/.  Amen. 

AD SEXTAM

cum psalmodia de Dominica

V/.  Deus, in adjutórium meum inténde.

R/.  Dómine, ad adjuvándum me festína.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. 

Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen. ¶ Allelúja. 

¶ vel Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.

HYMNUS

Rector potens, verax Deus, 

qui témperas rerum vices, 

splendóre mane illúminas 

et ígnibus merídiem, 

Extíngue flammas lítium, 

aufer calórem nóxium, 

confer salútem córporum 

verámque pacem córdium. 

Præsta, Pater piíssime, 

Patríque compar Unice, 

cum Spíritu Paráclito 

regnans per omne sǽculum. Amen. 

PSALMODIA

Antiphona 

Jesus dicit matri suæ: Múlier, ecce fílius tuus. (T. P. Allelúja.) 

Psalmus 118 VI

Defécit in salutáre tuum ánima mea: * 

et in verbum tuum supersperávi.

Defecérunt óculi mei in elóquium tuum, dicéntes: * 

Quando consoláberis me?

Quia factus sum sicut uter in pruína: * 

justificatiónes tuas non sum oblítus.

Quot sunt dies servi tui? * 

quando fácies de persequéntibus me judícium?

Narravérunt mihi iníqui fabulatiónes: * 

sed non ut lex tua.

Omnia mandáta tua véritas: * 

iníque persecúti sunt me, ádjuva me.

Paulo minus consummavérunt me in terra: * 

ego autem non derelíqui mandáta tua.

Secúndum misericórdiam tuam vivífica me: * 

et custódiam testimónia oris tui.

In ætérnum, Dómine, * 

verbum tuum pérmanet in cælo.

In generatiónem et generatiónem véritas tua: * 

fundásti terram, et pérmanet.

Ordinatióne tua persevérat dies: * 

quóniam ómnia sérviunt tibi.

Nisi quod lex tua meditátio mea est: * 

tunc forte periíssem in humilitáte mea.

In ætérnum non oblivíscar justificatiónes tuas: * 

quia in ipsis vivificásti me.

Tuus sum ego, salvum me fac: * 

quóniam justificatiónes tuas exquisívi.

Me exspectavérunt peccatóres ut pérderent me: * 

testimónia tua intelléxi.

Omnis consummatiónis vidi finem: * 

latum mandátum tuum nimis.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 118 VII

Quómodo diléxi legem tuam, Dómine? * 

tota die meditátio mea est.

Super inimícos meos prudéntem me fecísti mandáto tuo: * 

quia in ætérnum mihi est.

Super omnes docéntes me intelléxi: * 

quia testimónia tua meditátio mea est.

Super senes intelléxi: * 

quia mandáta tua quæsívi.

Ab omni via mala prohíbui pedes meos: * 

ut custódiam verba tua.

A judíciis tuis non declinávi: * 

quia tu legem posuísti mihi.

Quam dúlcia fáucibus meis elóquia tua, * 

super mel ori meo!

A mandátis tuis intelléxi: * 

proptérea odívi omnem viam iniquitátis.

Lucérna pédibus meis verbum tuum, * 

et lumen sémitis meis.

Jurávi, et státui * 

custodíre judícia justítiæ tuæ.

Humiliátus sum usquequáque, Dómine: * 

vivífica me secúndum verbum tuum.

Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine: * 

et judícia tua doce me.

Anima mea in mánibus meis semper: * 

et legem tuam non sum oblítus.

Posuérunt peccatóres láqueum mihi: * 

et de mandátis tuis non errávi.

Hereditáte acquisívi testimónia tua in ætérnum: * 

quia exsultátio cordis mei sunt.

Inclinávi cor meum ad faciéndas justificatiónes tuas in ætérnum, * 

propter retributiónem.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 118 VII

Iníquos ódio hábui: * 

et legem tuam diléxi.

Adjútor et suscéptor meus es tu: * 

et in verbum tuum supersperávi.

Declináte a me, malígni: * 

et scrutábor mandáta Dei mei.

Súscipe me secúndum elóquium tuum, et vivam: * 

et non confúndas me ab exspectatióne mea.

Adjuva me, et salvus ero: * 

et meditábor in justificatiónibus tuis semper.

Sprevísti omnes discedéntes a judíciis tuis: * 

quia injústa cogitátio eórum.

Prævaricántes reputávi omnes peccatóres terræ: * 

ídeo diléxi testimónia tua.

Confíge timóre tuo carnes meas: * 

a judíciis enim tuis tímui.

Feci judícium et justítiam: * 

non tradas me calumniántibus me.

Súscipe servum tuum in bonum: * 

non calumniéntur me supérbi.

Oculi mei defecérunt in salutáre tuum: * 

et in elóquium justítiæ tuæ.

Fac cum servo tuo secúndum misericórdiam tuam: * 

et justificatiónes tuas doce me.

Servus tuus sum ego: * 

da mihi intelléctum, ut sciam testimónia tua.

Tempus faciéndi, Dómine: * 

dissipavérunt legem tuam.

Ideo diléxi mandáta tua, * 

super aurum et topázion.

Proptérea ad ómnia mandáta tua dirigébar: * 

omnem viam iníquam ódio hábui.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Jesus dicit matri suæ: Múlier, ecce fílius tuus. (T. P. Allelúja.) 

CAPITULUM (Is. 66, 12)

Hæc dicit Dóminus: Ecce ego dírigam ad Jerúsalem quasi flúvium pacem et quasi torréntem inundántem glóriam géntium. Sugétis, in ulnis portabímini, et super génua blandiéntur vobis. 

VERSUS

V/. Beáti qui hábitant apud te, Dómine. (T. P. Allelúja.) 

R/. In ætérnum laudábunt te. (T. P. Allelúja.)

V/. Dóminus vobiscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Vel: 

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

Orémus.

ORATIO

Pater misericórdiæ et totíus consolatiónis Deus, 

qui Unigéniti tui ex carne matrem Maríam, 

nostram quoque ex caritáte matrem esse voluísti: 

concéde propítius; 

ut cujus protectióne munímur, 

ejus et consolatióne lætémur. 

Per eúndem Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum, 

qui tecum vivit et regnat
in unitáte Spíritus Sancti Deus, 

per ómnia sǽcula sæculórum. 

R/.  Amen.

V/. Dóminus vobiscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Vel: 

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

V/.  Benedicámus Dómino. 

R/.  Déo grátias. 

V/.  Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace. 

R/.  Amen. 

AD NONAM

cum psalmodia de Dominica

V/.  Deus, in adjutórium meum inténde.

R/.  Dómine, ad adjuvándum me festína.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. 

Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen. ¶ Allelúja. 

¶ vel Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.

HYMNUS

Rerum, Deus, tenax vigor, 

immótus in te pérmanens, 

lucis diúrnæ témpora 

succéssibus detérminans, 

Largíre clarum véspere, 

quo vita nusquam décidat, 

sed prǽmium mortis sacræ 

perénnis instet glória. 

Præsta, Pater piíssime, 

Patríque compar Unice, 

cum Spíritu Paráclito 

regnans per omne sǽculum. Amen. 

PSALMODIA

Antiphona 

Deínde dicit Jesus discípulo: Ecce mater tua. (T. P. Allelúja.) 

Psalmus 118 IX

Mirabília testimónia tua: * 

ídeo scrutáta est ea ánima mea.

Declarátio sermónum tuórum illúminat: * 

et intelléctum dat párvulis.

Os meum apérui, et attráxi spíritum: * 

quia mandáta tua desiderábam.

Áspice in me, et miserére mei, * 

secúndum judícium diligéntium nomen tuum.

Gressus meos dírige secúndum elóquium tuum: * 

et non dominétur mei omnis injustítia.

Rédime me a calúmniis hóminum: * 

ut custódiam mandáta tua.

Fáciem tuam illúmina super servum tuum: * 

et doce me justificatiónes tuas.

Éxitus aquárum deduxérunt óculi mei: * 

quia non custodiérunt legem tuam.

Justus es, Dómine: * 

et rectum judícium tuum.

Mandásti justítiam testimónia tua: * 

et veritátem tuam nimis.

Tabéscere me fecit zelus meus: * 

quia oblíti sunt verba tua inimíci mei.

Ignítum elóquium tuum veheménter: * 

et servus tuus diléxit illud.

Adolescéntulus sum ego et contémptus: * 

justificatiónes tuas non sum oblítus.

Justítia tua, justítia in ætérnum: * 

et lex tua véritas.

Tribulátio, et angústia invenérunt me: * 

mandáta tua meditátio mea est.

Æquitas testimónia tua in ætérnum: * 

intelléctum da mihi, et vivam.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 118 X

Clamávi in toto corde meo, exáudi me, Dómine: * 

justificatiónes tuas requíram.

Clamávi ad te, salvum me fac: * 

ut custódiam mandáta tua.

Prævéni in maturitáte, et clamávi: * 

quia in verba tua supersperávi.

Prævenérunt óculi mei ad te dilúculo: * 

ut meditárer elóquia tua.

Vocem meam audi secúndum misericórdiam tuam, Dómine: * 

et secúndum judícium tuum vivífica me.

Appropinquavérunt persequéntes me iniquitáti: * 

a lege autem tua longe facti sunt.

Prope es tu, Dómine: * 

et omnes viæ tuæ véritas.

Inítio cognóvi de testimóniis tuis: * 

quia in ætérnum fundásti ea.

Vide humilitátem meam, et éripe me: * 

quia legem tuam non sum oblítus.

Júdica judícium meum, et rédime me: * 

propter elóquium tuum vivífica me.

Longe a peccatóribus salus: * 

quia justificatiónes tuas non exquisiérunt.

Misericórdiæ tuæ multæ, Dómine: * 

secúndum judícium tuum vivífica me.

Multi qui persequúntur me, et tríbulant me: * 

a testimóniis tuis non declinávi.

Vidi prævaricántes, et tabescébam: * 

quia elóquia tua non custodiérunt.

Vide quóniam mandáta tua diléxi, Dómine: * 

in misericórdia tua vivífica me.

Princípium verbórum tuórum, véritas: * 

in ætérnum ómnia judícia justítiæ tuæ.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 118 XI

Príncipes persecúti sunt me gratis: * 

et a verbis tuis formidávit cor meum.

Lætábor ego super elóquia tua: * 

sicut qui invénit spólia multa.

Iniquitátem ódio hábui, et abominátus sum: * 

legem autem tuam diléxi.

Sépties in die laudem dixi tibi * 

super judícia justítiæ tuæ.

Pax multa diligéntibus legem tuam: * 

et non est illis scándalum.

Exspectábam salutáre tuum, Dómine: * 

et mandáta tua diléxi.

Custodívit ánima mea testimónia tua: * 

et diléxit ea veheménter.

Servávi mandáta tua, et testimónia tua: * 

quia omnes viæ meæ in conspéctu tuo.

Appropínquet deprecátio mea in conspéctu tuo, Dómine: * 

juxta elóquium tuum da mihi intelléctum.

Intret postulátio mea in conspéctu tuo: * 

secúndum elóquium tuum éripe me.

Eructábunt lábia mea hymnum, * 

cum docúeris me justificatiónes tuas.

Pronuntiábit lingua mea elóquium tuum: * 

quia ómnia mandáta tua ǽquitas.

Fiat manus tua ut salvet me: * 

quóniam mandáta tua elégi.

Concupívi salutáre tuum, Dómine: * 

et lex tua meditátio mea est.

Vivet ánima mea, et laudábit te: * 

et judícia tua adjuvábunt me.

Errávi, sicut ovis, quæ périit: * 

quære servum tuum, quia mandáta tua non sum oblítus.

Glória Patri, et Fílio, * 

et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper * 

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Antiphona 

Deínde dicit Jesus discípulo: Ecce mater tua. (T. P. Allelúja.) 

CAPITULUM (Is. 66, 12-14)

Quomódo si quem mater consolátur, ita ego consolábor vos; et in Jerúsalem consolabímini. Vidébitis, et gaudébit cor vestrum, et ossa vestra quasi herba germinábunt, et manifestábitur manus Dómini in servis eius, et indignábitur inimícis suis.

VERSUS

V/.  Convertísti planctum meum in gáudium mihi. (T. P. Allelúja.)

R/.  Conscidísti saccum meum, et circumdedísti me lætítia. (T. P. Allelúja.) 

V/. Dóminus vobiscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Vel: 

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

Orémus.

ORATIO

Pater misericórdiæ et totíus consolatiónis Deus, 

qui Unigéniti tui ex carne matrem Maríam, 

nostram quoque ex caritáte matrem esse voluísti: 

concéde propítius; 

ut cujus protectióne munímur, 

ejus et consolatióne lætémur. 

Per eúndem Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum, 

qui tecum vivit et regnat
in unitáte Spíritus Sancti Deus, 

per ómnia sǽcula sæculórum. 

R/.  Amen.

V/. Dóminus vobiscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Vel: 

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

V/.  Benedicámus Dómino. 

R/.  Déo grátias. 

V/.  Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace. 

R/.  Amen.