Ad Dóminum, cum tribulárer, clamávi, * et exaudívit me.
Dómine, líbera ánimam meam a lábiis mendácii, * a lingua dolósa.
Quid detur tibi aut quid apponátur tibi, * lingua dolósa?
Sagíttæ poténtis acútæ * cum carbónibus juniperórum.
Heu mihi, quia peregrinátus sum in Mosoch, * habitávi ad tabernácula Cedar!
Multum íncola fuit ánima mea * cum his, qui odérunt pacem.
Ego eram pacíficus; * cum loquébar, illi impugnábant me.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Levábo óculos meos in montes: * unde véniet auxílium mihi?
Auxílium meum a Dómino, * qui fecit cælum et terram.
Non dabit in commotiónem pedem tuum * neque dormitábit, qui custódit te.
Ecce non dormitábit neque dórmiet, * qui custódit Israël.
Dóminus custódit te, * Dóminus umbráculum tuum ad manum déxteram tuam.
Per diem sol non percútiet te, * neque luna per noctem.
Dóminus custódiet te ab omni malo; * custódiet ánimam tuam Dóminus.
Dóminus custódiet intróitum tuum et éxitum tuum * ex hoc nunc et usque in sǽculum.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Lætátus sum in eo, quod dixérunt mihi: * „In domum Dómini íbimus“.
Stantes jam sunt pedes nostri * in portis tuis, Jerúsalem.
Jerúsalem, quæ ædificáta est ut cívitas, * sibi compácta in idípsum.
Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini, * testimónium Israël, ad confiténdum nómini Dómini.
Quia illic sedérunt sedes ad judícium, * sedes domus David.
Rogáte, quæ ad pacem sunt Jerúsalem: * „Secúri sint diligéntes te!
Fiat pax in muris tuis, * et securitas in turribus tuis!“.
Propter fratres meos et próximos meos * loquar: „Pax in te!“.
Propter domum Dómini Dei nostri * exquíram bona tibi.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Sæpe expugnavérunt me a juventute mea, * dicat nunc Israël,
sæpe expugnavérunt me a juventúte mea, * étenim non potuérunt advérsum me.
Supra dorsum meum aravérunt aratóres, * prolongavérunt sulcos suos.
Dóminus autem justus * concídit cervíces peccatórum.
Confundántur et convertántur retrórsum * omnes, qui odérunt Sion.
Fiant sicut fenum tectórum, * quod, priúsquam evellátur, exáruit;
de quo non implévit manum suam, qui metit, * et sinum suum, qui manípulos cólligit.
Et non dixérunt, qui præteríbant: † „Benedíctio Dómini super vos, * benedícimus vobis in nómine Dómini“.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen