AD OFFICIUM LECTIONIS
INVITATORIUM
Invitatorium locum suum habet initio totius cursus orationis cotidianæ, scilicet præponitur aut Officio lectionis, aut Laudibus matutinis, prout ab alterutra actione liturgica dies incipit.
V/. Dómine, lábia mea apéries.
R/. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
Postea dicitur psalmus 94 (95) cum sua antiphona, more responsoriali. Antiphona statim proponitur ac repetitur, iterumque resumitur post unamquamque stropham. In recitatione a solo antiphona dici potest tantum initio psalmi, nec necesse est eam repetere post unamquamque stropham.
Ant. Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi, / Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. (T. P. et die Dominica: Allelúia.)
Psalmus 94
Veníte, exsultémus Dómino; * jubilémus Deo salutári nostro.
Præoccupémus fáciem ejus in confessióne, * et in psalmis jubilémus ei.
(Ant. Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi, / Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. [T. P. et die Dominica: Allelúja.])
Quóniam Deus magnus Dóminus, * et rex magnus super omnes deos.
Quia in manu ejus sunt profúnda terræ, * et altitúdines móntium ipsíus sunt.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, * et siccam manus ejus formavérunt.
(Ant. Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi, / Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. [T. P. et die Dominica: Allelúja.])
Veníte, adorémus et procidámus, * et génua flectámus ante Dóminum qui fecit nos,
quia ipse est Deus noster, * et nos pópulus páscuæ ejus et oves manus ejus.
(Ant. Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi, / Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. [T. P. et die Dominica: Allelúja.])
Utinam hódie vocem ejus audiátis: * "Nolíte obduráre corda vestra,
sicut in Meríba secúndum diem Massa in desérto, † ubi tentavérunt me patres vestri: * probavérunt me, etsi vidérunt ópera mea.
(Ant. Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi, / Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. [T. P. et die Dominica: Allelúja.])
Quadragínta annis tæduit me generatiónis illíus, * et dixi: Pópulus errántium corde sunt isti.
Et ipsi non cognovérunt vias meas; † ídeo jurávi in ira mea: * Non introíbunt in réquiem meam".
(Ant. Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi, / Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. [T. P. et die Dominica: Allelúja.])
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi, / Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis. (T. P. et die Dominica: Allelúja.)
Psalmus cum sua antiphona, pro opportunitate, omitti potest quando Invitatorium Laudibus matutinis præponendum est.
HYMNUS
Quem terra, pontus, ǽthera
colunt, adórant, prǽdicant
trinam regéntem máchinam,
claustrum Maríæ báiulat.
Cui luna, sol et ómnia
desérviunt per témpora,
perfúsa cæli grátia
gestant puéllæ víscera.
Beáta mater múnere,
cujus, supérnus ártifex,
mundum pugíllo cóntinens,
ventris sub arca clausus est.
Beáta cæli núntio,
fecúnda Sancto Spíritu,
desiderátus géntibus
cuius per alvum fusus est.
Jesu, tibi sit glória,
qui natus es de Vírgine,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Tránsite ad me omnes qui concupíscitis me et a generatiónibus meis implémini. (T. P. Allelúja.)
Psalmus 23
Dómini est terra, et plenitúdo ejus, * orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
Quia ipse super mária fundávit eum * et super flúmina firmávit eum.
Quis ascéndet in montem Dómini, * aut quis stabit in loco sancto ejus?
Innocens mánibus et mundo corde, † qui non levávit ad vana ánimam suam * nec jurávit in dolum.
Hic accípiet benedictiónem a Dómino * et justificatiónem a Deo salutári suo.
Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Jacob.
Attóllite, portæ, cápita vestra, † et elevámini, portæ æternáles, * et introíbit rex glóriæ.
Quis est iste rex glóriæ? † Dóminus fortis et potens, * Dóminus potens in prœlio.
Attóllite, portæ, cápita vestra, † et elevámini, portæ æternáles, * et introíbit rex glóriæ.
Quis est iste rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est rex glóriæ.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tránsite ad me omnes qui concupíscitis me et a generatiónibus meis implémini. (T. P. Allelúja.)
Ant. 2 Qui elúcidant me, vitam ætérnam habébunt. (T. P. Allelúja.)
Psalmus 45
Deus est nobis refúgium et virtus, * adjutórium in tribulatiónibus invéntus est nimis.
Proptérea non timébimus, dum turbábitur terra, * et transferéntur montes in cor maris.
Fremant et intuméscant aquæ ejus, * conturbéntur montes in elatióne ejus.
Flúminis rivi lætíficant civitátem Dei, * sancta tabernácula Altíssimi.
Deus in médio ejus, non commovébitur; * adjuvábit eam Deus mane dilúculo.
Fremuérunt gentes, commóta sunt regna; * dedit vocem suam, liquefácta est terra.
Dóminus virtútum nobíscum, * refúgium nobis Deus Jacob.
Veníte et vidéte ópera Dómini, * quæ pósuit prodígia super terram.
Auferet bella usque ad finem terræ, † arcum cónteret et confrínget arma * et scuta combúret igne.
Vacáte et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus et exaltábor in terra.
Dóminus virtútum nobíscum, * refúgium nobis Deus Jacob.
Glória Patri, et Fílio, *et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui elúcidant me, vitam ætérnam habébunt. (T. P. Allelúja.)
Ant. 3 In Jerúsalem consolabímini. (T. P. Allelúja.)
Psalmus 86
Fundaménta ejus in móntibus sanctis; † díligit Dóminus portas Sion * super ómnia tabernácula Jacob.
Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei!
Memor ero Rahab et Babylónis inter sciéntes me; † ecce Philistǽa et Tyrus cum Æthiópia: * hi nati sunt illic.
Et de Sion dicétur: „Hic et ille natus est in ea; * et ipse firmávit eam Altíssimus“.
Dóminus réferet in librum populórum: * „Hi nati sunt illic“.
Et cantant sicut choros ducéntes: * „Omnes fontes mei in te“.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In Jerúsalem consolabímini. (T. P. Allelúia.)
V/. Respóndit Dóminus ángelo qui loquebátur in me. (T. P. Allelúia.)
R/. Verba bona, verba consolatória. (T. P. Allelúia.)
LECTIO PRIMA (1 Chr 17, 1-15)
De libro primo Chronicórum.
Cum autem habitáret David in domo sua, dixit ad Nathan prophétam: „Ecce ego hábito in domo cedrína, arca autem fœderis Dómini sub péllibus est“. Et ait Nathan ad David: „Omnia, quæ in corde tuo sunt, fac; Deus enim tecum est“.
Igitur nocte illa factus est sermo Dei ad Nathan dicens: „Vade et lóquere David servo meo: Hæc dicit Dóminus: Non ædificábis tu mihi domum ad habitándum;
neque enim mansi in domo ex eo témpore, quo edúxi Israël usque ad hanc diem, sed fui semper migrans de tabernáculo in tabernáculum et de habitatióne in habitatiónem.
Ubicúmque ambulábam in omni Israel, numquid locútus sum uni iudícum Israël, quibus præcéperam, ut páscerent pópulum meum, et dixi: Quare non ædificástis mihi domum cedrínam?
Nunc ítaque, sic loquéris ad servum meum David: Hæc dicit Dóminus exercítuum: Ego tuli te, cum in pascuis sequeréris gregem, ut esses dux pópuli mei Israël; et fui tecum, quocúmque perrexísti, et interféci omnes inimícos tuos coram te fecíque tibi nomen quasi uníus magnórum, qui celebrántur in terra. Et dedi locum pópulo meo Israël et plantávi eum, ut habitáret in eo, et ultra non commovébitur, nec fílii iniquitátis átterent eos sicut in princípio et ex diébus, quibus dedi iúdices pópulo meo Israël et humiliávi univérsos inimícos tuos.
Annúntio ergo tibi quod ædificatúrus sit domum tibi Dóminus. Cumque impléveris dies tuos, ut vadas ad patres tuos, suscitábo semen tuum post te, quod erit de fíliis tuis, et stabíliam regnum eius. Ipse aedificabit mihi domum, et firmabo solium eius usque in aeternum.
Ego ero ei in patrem, et ipse erit mihi in fílium; et misericórdiam meam non áuferam ab eo, sicut ábstuli ab eo, qui ante te fuit. Et státuam eum in domo mea et in regno meo usque in sempitérnum, et thronus eius erit firmíssimus in perpétuum“.
Iuxta omnia verba hæc et iuxta univérsam visiónem istam, sic locútus est Nathan ad David.
RESPONSORIUM PRIMUM
R/. Beáta es, Virgo María, quæ Dóminum portásti, creatórem mundi: *
Genuísti qui te fecit, et in ætérnum pérmanes Virgo. (T. P. Allelúia.)
V/. Ave María, grátia plena; Dóminus tecum. *
Genuísti qui te fecit, et in ætérnum pérmanes Virgo. (T. P. Allelúia.)
LECTIO SECUNDA (1)
Textus latinus deest.
Vel: LECTIO SECUNDA (2)
Textus latinus deest.
RESPONSORIUM SECUNDUM
R/. Sancta Maria, Mater Dómini, te hac salutámus hora. *
In effígie tua redemptiónis vídemus splendórem lætítiæ inter tristitias tenebrásque huius mundi. (T. P. Allelúia.)
V/. Salutátio nostra piíssimo grátia Deo, quia donávit te nobis propinquitátis signum suæ. *
In effígie tua redemptiónis vídemus splendórem lætítiæ inter tristitias tenebrásque huius mundi. (T. P. Allelúia.)
HYMNUS Te Deum
Diebus dominicis et infra octavam Nativitatis, in sollemnitatibus et festis, post alteram lectionem et suum responsorium, dicitur sequens hymnus:
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, * omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, * tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim * incessábili voce proclámant:
Sanctus, * Sanctus, * Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
te prophetárum * laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Te ergo quæsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis * in glória numerári.
* Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.
Orémus. –
ORATIO
Pater misericórdiæ et totíus consolatiónis Deus, qui Unigéniti tui ex carne matrem Maríam, nostram quoque ex caritáte matrem esse voluísti: concéde propítius; ut cujus protectióne munímur, ejus et consolatióne lætémur. Per eúndem Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. R/. Amen.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino. (T. P. Allelúia.)
R/. Deo grátias. (T. P. Allelúia.)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen